ازدواج در انگلستان به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و پرطرفدارترین نهادهای اجتماعی، تحت قوانین خاصی تنظیم شده است. این قوانین، علاوه بر تضمین حقوق زوجین، اصولی را برای ثبت، مدیریت، و حتی انحلال ازدواج تعیین می‌کنند. آگاهی از این قوانین برای کسانی که قصد ازدواج دارند، به‌ویژه مهاجران، امری ضروری است. در این مقاله، به بررسی پنج قانون اساسی ازدواج در انگلستان می‌پردازیم که هر زوج باید پیش از ورود به این تعهد مهم بدانند.
1- حداقل سن قانونی برای ازدواج
یکی از اولین و مهم‌ترین قوانین ازدواج در انگلستان، حداقل سن قانونی است. تا قبل از سال 2023، افراد می‌توانستند با رضایت والدین از سن 16 سالگی ازدواج کنند. اما بر اساس قانون جدیدی که در آوریل 2023 اجرایی شد، حداقل سن قانونی برای ازدواج به 18 سال افزایش یافت. این تغییر به منظور جلوگیری از ازدواج‌های زودهنگام و فشارهای فرهنگی یا خانوادگی صورت گرفته است.
این قانون نه تنها برای ازدواج‌های مدنی و مذهبی در انگلستان و ولز اعمال می‌شود، بلکه برای هرگونه ازدواجی که خارج از کشور انجام شود و یکی از زوجین شهروند بریتانیا باشد نیز معتبر است.
2- رضایت آگاهانه و عدم اجبار
ازدواج در انگلستان باید بر اساس رضایت کامل و آگاهانه هر دو طرف انجام شود. این به معنای آن است که هر یک از زوجین باید به صورت آزادانه تصمیم به ازدواج بگیرند و هیچ‌گونه فشار، اجبار یا فریب در این فرآیند نباید وجود داشته باشد. ازدواج‌هایی که با اجبار یا تحت شرایط نابرابر صورت گیرند، می‌توانند از سوی دادگاه باطل اعلام شوند.
قانون‌گذاران بریتانیایی به شدت با ازدواج‌های اجباری مقابله می‌کنند و حتی واحدهای ویژه‌ای در پلیس برای رسیدگی به این موارد تشکیل شده است. مجازات‌های سختی نیز برای کسانی که افراد را مجبور به ازدواج کنند، در نظر گرفته شده است.
3- الزامات قانونی ثبت ازدواج
ثبت ازدواج در انگلستان فرآیندی دقیق دارد. هر دو طرف باید حداقل 28 روز پیش از تاریخ ازدواج، اعلامیه‌ای رسمی به اداره ثبت (Register Office) ارائه دهند. این اعلامیه شامل اطلاعاتی مانند نام، سن، وضعیت تاهل، و ملیت است.
ازدواج تنها زمانی معتبر است که در یک مکان ثبت‌شده، مانند کلیسا، مسجد، یا دفاتر رسمی ازدواج انجام شود. اگر مراسم ازدواج در یک محل مذهبی برگزار می‌شود، باید اطمینان حاصل شود که آن مکان از سوی دولت بریتانیا برای انجام ازدواج‌های قانونی تایید شده باشد.
4- قوانین مرتبط با تابعیت و ویزا
ازدواج در انگلستان برای افراد غیرشهروند، تنها یک مسئله شخصی نیست، بلکه با قوانین مهاجرتی و ویزا نیز در ارتباط است. اگر یکی از زوجین شهروند بریتانیا نباشد، باید ویزای مناسب مانند ویزای ازدواج یا ویزای نامزدی داشته باشد.
این ویزاها معمولاً نیازمند ارائه مدارکی برای اثبات رابطه واقعی و قانونی بین زوجین است. مدارکی مانند مکالمات، عکس‌های مشترک، و شواهد زندگی مشترک نقش مهمی در تأیید این رابطه دارند. علاوه بر این، زوجین باید توانایی مالی خود برای زندگی در انگلستان را ثابت کنند تا نشان دهند که برای دولت بریتانیا باری نخواهند بود.
5- حقوق و تعهدات قانونی پس از ازدواج
ازدواج در انگلستان تعهدات قانونی خاصی برای هر دو طرف به همراه دارد. این تعهدات شامل حمایت مالی از یکدیگر، تقسیم عادلانه دارایی‌ها، و حمایت از فرزندان در صورت داشتن آن‌ها می‌شود. اگر زوجین تصمیم به جدایی بگیرند، قوانین طلاق نیز بر مبنای همین اصول عادلانه تنظیم شده است.
یکی از نکات مهم، موضوع مالکیت دارایی‌ها است. انگلستان سیستم قانونی “دارایی‌های مشترک” ندارد، اما دادگاه‌ها معمولاً دارایی‌های زوجین را به صورت عادلانه تقسیم می‌کنند، به ویژه اگر یکی از طرفین در خانه‌داری یا مراقبت از فرزندان نقش داشته باشد.
چگونه این قوانین بر روابط تأثیر می‌گذارد؟
این قوانین، با وجود اینکه ممکن است سخت‌گیرانه به نظر برسند، به منظور محافظت از حقوق افراد و جلوگیری از سوءاستفاده‌ها طراحی شده‌اند. آگاهی از این قوانین نه تنها به شما کمک می‌کند از مشکلات قانونی پیشگیری کنید، بلکه به ایجاد یک رابطه سالم و پایدار کمک می‌کند.
نتیجه‌گیری
ازدواج در انگلستان، فراتر از یک تعهد عاطفی، یک قرارداد قانونی است که به شدت توسط قوانین دولت حمایت و مدیریت می‌شود. از حداقل سن قانونی گرفته تا الزامات ثبت و مسائل مرتبط با ویزا، همه این قوانین به شکلی طراحی شده‌اند که حقوق و منافع زوجین را تضمین کنند. آگاهی از این قوانین، به ویژه برای مهاجران، به آن‌ها کمک می‌کند تا با اطمینان بیشتری وارد این مرحله از زندگی شوند.
این قوانین نه تنها پایه‌ای برای ساختن یک زندگی مشترک موفق هستند، بلکه نشان‌دهنده تعهد انگلستان به حمایت از حقوق انسانی و روابط سالم در جامعه‌ای چندفرهنگی است.
